دست
تو جمع خانواده .... با همه دست می دم .... دست ها ....دست ها ....دست ها و ......... دستی که مثل چوب .... خشک... و سخت......
زندگی برای تو سخت شده... می فهمم و متاسفم که کاری از من ساخته نیست ....
***
دستت رو بده به من .... توی دلم سند می زنم .... دست تو به نام من ....
***
یه دست بازی می کنیم .... یه دست من می برم ... یه دست تو .....
دست به دست خوشبختی می چرخه .... و زندگی می کنیم که از دست بدیم....
***
دست من و تو نیست .... دست ...دست خداست
:-؟؟
چیز هایی که من دوست دارم:
... ... ... ... ... ... ...
خیلی نا مردی نیست تو زندگی همه کار باید بکنم جز کار هایی که دوست دارم!
همه درس هارو باید بخونم به خاطر ٢ تا درسی که دوست دارم
دیروز
مامان: اون کاغذ ها چی بود رو میزت؟
من: کدوما؟
مامان: امتحان ها
من : چی بود مگه؟؟ 
مامان: برگه های عربی ادبیات دین وزندگی شیمی 
من: امتحان بوده 
مامان : چه نمره هایی؟
و....
من که از قبل با خودم فکرامو کردم درس هایی رو میخونم که دوست دارم!
بقیش به خاطر اطلاعات عمومی سر کلاس گوش میدم و شاید گاهی یه نگاهی بندازم 
نمره امتحان اصلا واسم مهم نیست!
پ.ن : فقط نمیدونم امسال واسه امتحان ها اینقدر استرس دارم!
پ.ن : یه سال تصمیم گرفتم درس بخونم مگه این معده محترم و ... گذاشتند 
و پیامی در راه
روزی خواهم آمد و پیامی خواهم آورد
در رگ ها نور خواهم ریخت
و صدا در داد ای سبدهاتان پر خواب سیب آوردم سیب سرخ خورشید
خواهم آمد گل یاسی به گدا خواهم داد
زن زیبای جذامی را گوشواری دیگر خواهم بخشید
کور را خواهم گفتم : چه تماشا دارد باغ
دوره گردی خواهم شد کوچه ها را خواهم گشت جار خواهم زد : ای شبنم شبنم شبنم
رهگذاری خواهد گفت : راستی را شب تاریکی است کهکشانی خواهم دادش
روی پل دخترکی بی پاست دب کبر را بر گردن او خواهم آویخت
هر چه دشنام از لب خواهم برچید
هر چه دیوار از جا خواهم برکند
رهزنان را خواهم گفت : کاروانی آمد بارش لبخند
ابر را پاره خواهم کرد
من گره خواهم زد چشمان را با خورشید ‚ دل ها را با عشق سایه ها را با آب شاخه ها را با باد
و به هم خواهم پیوست خواب کودک را با زمزمه زنجره ها
بادبادک ها به هوا خواهم برد
گلدان ها آب خواهم داد
خواهم آمد پیش اسبان ‚ گاوان ‚ علف سبز نوازش خواهم ریخت
مادیانی تشنه سطل شبنم را خواهم آورد
خر فرتوتی در راه من مگس هایش را خواهم زد
خواهم آمد سر هر دیواری میخکی خواهم کاشت
پای هر پنجره ای شعری خواهم خواند
هر کلاغی را کاجی خواهم داد
مار را خواهم گفت : چه شکوهی دارد غوک
آشتی خواهم داد
آشنا خواهم کرد
راه خواهم رفت
نور خواهم خورد
دوست خواهم داشت
سهراب سپهری
روز مبادا
وقتی تو نیستی
نه هست های ما
چونان که بایدند
نه باید ها...
مثل همیشه آخر حرفم
و حرف آخرم را
با بغض می خورم
عمری است
لبخند های لاغر خود را
در دل ذخیره می کنم :
باشد برای روز مبادا !
اما
در صفحه های تقویم
روزی به نام روز مبادا نیست
آن روز هر چه باشد
روزی شبیه دیروز
روزی شبیه فردا
روزی درست مثل همین روزهای ماست
اما کسی چه می داند ؟
شاید
امروز نیز روز مبادا باشد !
* * *
وقتی تو نیستی
نه هست های ما
چونانکه بایدند
نه باید ها...
هر روز بی تو
روز مبادا است
قیصر امین پور
خالق عشق
یک شبی مجنون نمازش را شکست
بــی وضــــو در کوچـــه لیلا نشســـت
عشق آن شب مست مستش کرده بود
فــــارغ از جـــام الــستــش کــــرده بــــود
ســجـده ای زد بـــر لــــب درگــاه او
پــــُر ز لـــیلــا شـــــد دل پـــــر آه او
گـــفت یا رب از چه خوارم کرده ای
بــــر صلیب عـــشق دارم کرده ای
جـــــام لیلا را به دسـتـم داده ای
وندر این بازی شــکستم داده ای
نشتر عشقش به جانم می زنی
دردم از لیـلاســـــت آنم می زنی
خسته ام زین عشق، دل خونم نکن
من کـــه مجنونم تو مــــجنونم نــکن
مــــرد ایــــن بـــازیــچـه دیگر نیستم
این تو و لـــیلای تو... مــــن نیستم
گــــفت ای دیــوانه لــیلایــــــت منم
در رگ پنهان و پـــیــدایـــت منـــــم
ســــالها بــــا جــــور لیلا ســـاختی
من کنارت بـــــودم و نـــشناخـــتی
عــشق لــــیلا در دلـــت انـــداختم
صد قمــــار عشق یکجا بـــاخـــتم
کـــــردمـــت آواره صــــحرا نـــــشد
گفتم عاقل می شوی اما نــشد
سوختم در حسرت یک یـا ربــت
غیر لیلا بــــــر نــــیــامد از لــبت
روز و شب او را صـــدا کردی ولی
دیدم امشب با مـنی گفتم بلی
مطمئن بودم به من سر می زنی
در حــــــریم خانه ام در می زنی
حــــال این لیلا که خوارت کرده بود
درس عشقش بی قرارت کرده بود
مرد راهش بـــاش تا شاهت کنم
صد چو لیلا کشته در راهت کنم
زندگی مثل پیانو است، دکمه های سیاه برای غم ها و دکمه های سفید برای شادی ها. اما زمانی می توان آهنگ زیبایی نواخت که دکمه های سفید و سیاه را با هم فشار دهی.
پ.ن : پیانو دیگه .. 
:دی
من
من منم من نه منم
این من بی من ؛ منم
من بی من ؛ منو از من بی من کرد
منو این من بی من شده از همه دور کرد
من مرد و من من شدم
این منم که تنمو از همه بی من کرد
یاوه ام را خواندی و هیچ نگفتی
منم که هی می گویم و تو هیچ نگویی