کلامی
از شیخ بهائی:
آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست،
زیرا :
اگر بسیار کار کند، میگویند احمق است !
اگر کم کار کند،
میگویند تنبل است!
اگر بخشش کند، میگویند افراط می‌کند!
اگر جمعگرا
باشد، میگویند بخیل است!
اگر ساکت و خاموش باشد میگویند لال است!!!
اگر
زبان‌آوری کند، میگویند ورّاج و پرگوست ..!
اگر روزه برآرد و شب‌ها
نماز بخواند میگویند ریاکاراست!!!
و اگر نکند میگویند کافراست و
بی‌دین .....!!!
لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد
و جز
ازخداوند نباید ازکسی ترسید.
پس آنچه باشید که دوست دارید.
شاد
باشید ؛
مهم نیست که این شادی چگونه قضاوت شود.
سلام الهه خانوم.جالب بود.خوشحال میشم به من هم سری بزنی.راستی اگر موافقی یکم بچتیم ایمیلت رو هم برام بذار.ممنون.منتظرم
فکر نمی کنم خیلی هم درست باشه مگر این که شخص خودش پیامبر باشه که بدونه داره چی کار می کنه !
مردم داریم تا مردم. مگر این که مردم خوارج نباشن!!! که الان هستن
مردم خوارجند ؟!!
حرف خوارج رو هم می شه به گوش نقد شنید اشتباه کامل نداریم و کسی درست کامل نیست که قرار باشه به قضاوت مردم اهمیت نده فقط پیامبر می تونه این کارو بکنه چون می دونه کاری که انجام می ده کاملا درسته و از طرف خدا تایید شده ما هم در مواردی که این اطمینان و داریم می تونیم به حرف مردم اهمیت ندیم.
همش بستگی به شرایط داره در یه سری امور هیچ مربوط به مردم نمیشه!
به اون امور می گند خصوصی
خصصی بعضی افراد خیلی گسترده است!